Volgens mij raakt iedereen tegenwoordig meteen in paniek als er even sprake is van verdriet of ellende. Het lijkt wel alsof we vinden dat voortdurend geluk een afdwingbaar recht is geworden. Maar verdriet hoort bij het leven, niemand kan toch ALTIJD gelukkig zijn? Ken je de film Inside out van Disneys Pixar?
Vreugde, Verdriet, Woede, Walging en Angst
Riley verhuist met haar ouders van Minnesota naar San Fransisco. De emoties die bij zo’n verhuizing komen kijken worden gepersonifieerd (Jezus wat een woord) in de vijf poppetjes Vreugde, Verdriet, Woede, Walging en Angst. Het vijftal bedient Riley’s brein in een ‘controlekamer’. Wanneer Vreugde en Verdriet verdwalen in het langetermijngeheugen, moeten Walging, Angst en Woede de boel zien te redden.. Geen spoilers, maar moraal van het verhaal: zonder verdriet ken je ook geen vreugde.
Wat is geluk?
Maar wat is geluk? Geluk is nooit een langdurig gevoel van extase, het is maar heel even, maar het is een allesomvattend en geruststellend gevoel dat alles goed is. En ondanks het feit dat het maar zo kort voelbaar is, is het voldoende om maanden op te teren.
Het perfecte leven op social media
Natuurlijk ken je de mensen die lief en leed delen op Facebook, en je kan vinden wat je wil, maar het is wel zo eerlijk. Op social media word je geconfronteerd met lachende gezichten, leuke vakanties, mooie uitzichten en lijkt het of iedereen een perfect leven leidt. Zelf doe ik er net zo hard aan mee, ik plaats de mooiste foto’s en deel de leukste updates. Dat ik een keer een pesthumeur heb, mijn grote teen stoot, het weer net red tot mijn salaris gestort wordt en zes kilo ben aangekomen deel ik niet op Social Media. Wel als je WhatsApp meerekent bij Social Media want ja foto’s van pukkels, puisten en brakke gezichten, daar spam ik m’n vriendinnen maar al te graag mee. En ook vertel ik in geuren en kleuren (smileys en nog meer smileys) welke blunder ik nou weer ben begaan.
Mensen worden over het algemeen snel ongemakkelijk van ongelukkige of verdrietige mensen en weten niet hoe ze daar op moeten reageren. De eerste reactie is, iemand troosten, opvrolijken of ontwijken. Maar zoals Jessie J zegt: It’s OK not to be OK. Emotie is mooi en natuurlijk voelen we ons het fijnst als we blij en gelukkig zijn, maar zoals Disney ons al leerde, ken je misschien ook geen vreugde en geluk zonder verdriet en ongeluk!
Mooi stukje, Lianne!
Hello. And Bye.
An impressive share! I have just forwarded this onto a colleague who had been conducting a little research on this. And he actually ordered me breakfast simply because I stumbled upon it for him… lol. So allow me to reword this…. Thanks for the meal!! But yeah, thanx for spending some time to discuss this matter here on your website.