5 oktober 2016 vlogen we met goedgevulde koffers naar IJsland, klaar om de kou te trotseren met wollen truien, jassen met bondkragen en natuurlijk alcohol. Na onze landing op Kevlafik reden we met onze prachtige huurauto naar de hoofdstad, Reykjavik.
Volgens mij raakt iedereen tegenwoordig meteen in paniek als er even sprake is van verdriet of ellende. Het lijkt wel alsof we vinden dat voortdurend geluk een afdwingbaar recht is geworden. Maar verdriet hoort bij het leven, niemand kan toch
7 juni 2016, op vakantie naar Mallorca, op bezoek bij mijn lieftallige hardwerkende, stagelopende jongste zusje, Denice.. Ohnee toch niet. Even terugspoelen. 14 mei 2016, 1 dag voordat Denice haar eigen zorgverzekering moet gaan betalen, en 2 dagen voordat ze
Inmiddels zijn we even lang terug als dat we in totaal op reis zijn geweest. Als ik terug kijk op onze rondreis in Azië, ben ik een klein beetje bang dat ik niet genoeg genoten heb. Maar gelukkig hebben wenog alle
Jawel na 91 dagen, oftewel 13 weken, oftewel drie maanden, is er nu een einde gekomen aan onze reis en stappen we morgenhet vliegtuig in en komen we ruim 16 uur later aan in Nederland. Onze laatste dagen in Thailand
Na Koh Tao zijn we onze reis vervolgd naar het noorden van Thailand met als eerste stop de hoofdstad: Bangkok. In Bangkok hadden we niet de minste verblijfplaats. We sliepen in het appartement van Amy, die een vriendin is van
Oh jee het eind van onze reis komt al in zicht! We hebben al meer dan 2/3 van de reis er op zitten, maar gelukkig krijgen we de helft van wat we gehad hebben nog een keer. Thailand begon voor
Laten we beginnen met een kleine geschiedenisles. Nog niet zo heel lang geleden was Vietnam net als Korea verdeeld in een communistisch noorden en kapitalistisch zuiden. Reizend van zuid naar noord zien we niet heel veel verschil. Wat ons wel